« مجموعه کتابهای شعر امروز یکی از گروه کتابهای نشر سپیده باوران بود که در این مجموعه، شاعران پیشرویی که عموما در قالب کلاسیک شعرهایی سرودهاند حضور دارند.
منبع الهامی (Inspiration) که برای طراحی جلدهای این مجموعه انتخاب کردم، با توجه به محتوای شاعرانه و قالب کلاسیک شعر و تنوع و تعدد این کتابها، استفاده از داستان عطار با عنوان سی مرغ یا گفتگوی پرندگان بود. تایپوگرافی عناوین کتابها با الهام از خوشنویسی فیگوراتیو مرغهای ایرانی با عنوان مرغهای بسم الله بود ولی با استفاده از خط شکسته نستعلیق (به جهت سیال بودن و شاعرانگی این نوع خوشنویسی) که البته کمتر و به ندرت به صورت فیگوراتیو استفاده شده است.
با توجه به فرم خوشنویسی شدهی عنوان هر کتاب، به تایپوگرافی عناوین در قالب پرندگانی (اغلب) در حال پرواز پرداختم که با توجه به تنوع عناوین کتابها، فرم تایپوگرافی مجموعه نیز متنوع است.
رنگهایی انتخاب شد که درکنار تضاد بالای رنگی با تایپوگرافی، از چرخهی رنگهای ایرانی در رنگ آمیزی کاغذهای خوشنویسی باشد. تاکنون 6 جلد از این مجموعه چاپ شده است و این کانسپت تا رسیدن به حداقل 30 جلد ادامه خواهد داشت.»
پروژه دیگر رضا باباجانی در روزرنگ را اینجا ببینید.
توضیحات تصاویر: 1/ مجمع پرندگان | اثر حبیب الله ساوجی | 1021 هـ.ق
2 / مرغ بسم الله | اثر میرزا محمد علی خیارجی قزوینی | 1134 هـ.ق | بازاجرای اثر: کانون هنر شیعی
3 / مرغ بسم الله | رضا مافی | 1361 هـ.ش | بازاجرای اثر: کانون هنر شیعی
4 / مرغ بسم الله | به رقم اصغر | موزه رضا عباسی | 1279 | بازاجرای اثر: کانون هنر شیعی
متاسفانه به جای پیشرفت پسرفت هم میکنیم…شما کارای گذشته رو ببینید کارای جدید را ببینید انقدر فضای منفی داره که خلا حس میشه و از طرفی هم ناهماهنگی بین عناصر دیده میشه که این موارد روی ترکیب بندی تاثیر گذاشته.
بسیار عالی
کارهای بسیار خوبی هستند. اما آقای رضا باباجانی عزیز
آقای ایمان راد این کار رو به صورت اکمل انجام دادن.
با اجرای کاملا دستی و با قلم، که به نظرم کیفیت کارشون رو خیلی بیشتر از کار شما میکنه.
زنده باد آقارضا/ خیلی خوبه این مجموعه
کاش آقای عرفانیان مجموعه لوگوهاشون رو در روز رنگ نشر بدند
به نظرم این مجموعه جلدها خیلی خوبند به دلیل ترکیب بندی، خوانش و نگاه درست به خوشنویسی و روح شاعرانه که به محتوای کتابها نزدیک شدهاند.
و اینکه ناشر در بازار فعلی چنین ریسک و اعتمادی به طراح می کند خیلی جای تقدیر دارد.
دم شما گرم رضا جان.
طبق معمول هم دوستان بی نام نقدهاشون رو در سایه انجام می دهند.
اما دوست عزیز، اینکه ایمان راد چنین تجربهای داشته دلیل بر این نیست که شخص دیگری از مرغ بسمالله استفاده نکنه با این توضیح که شما دارید منبع های اصلی رو می بینید که حتما ایمان هم از همین منابع همچنان که بارها در گفتههایش منابع الهاماتاش رو گفته استفاده میکند.
من منظور کلیتری دارم که تا وقتی طراح خودش رو محدود به فرمی خاص با اصالتی خاص میکنه، هر کسی که اون کار رو زودتر انجام بده صاحب اون ایدهی فرمی میشه و در واقع دیگه استفاده از اون فرم اون لطف کار اول رو مطمئنا نخواهد داشت.
پس یا باید یا به دنبال فرمهای اصیلِ بکر و دست نخوردهی قدیمی باشیم و یا روش دیگری برای طراحی استفاده کنیم تا به کاری اصیل برسیم.
احتراما سوژه ا ی که توسط طراح به عنوان منبع الهام طراحی قرار می گیرد چه از منابع هنر کهن باشد یا هر منبع الهام دیگری، در اثر هر طراح می تواند روح و اتمسفر تازه ای پیدا کند. به عقیده ی من نه فقط یک بار بلکه هزاران بار می شود مرغ بسم الله یا مینیاتور و… کار کرد. مساله مهم ایجاد تغییر و دمیدن روح تازه خلاقانه هنرمند طراح در منبع اولیه الهام هست. در اثر رضا باباجانی به خوبی این اتفاق رخ داده و با آثار ایمان راد صرفا در منبع اولیه الهام اشتراک دارد.